In Leeuwarden heeft in
vroeger dagen een klooster gestaan. Het klooster is inmiddels
verdwenen, maar de verwijzingen zijn er nog steeds. Tegenwoordig is
het een buurt en sinds 1961 een straatnaam. Voor de historie van deze
naam, grijp ik terug op het boek Leeuwarder Straatnamen van de
stadshistoricus Henk Oly. Dit boek is in 2010 uitgegeven bij de
Friese Pers Boekerij.
Oly schrijft:
“Oldegalileën, buurt
en straat, danken hun naam aan het franciscanenklooster Galilea dat
in de vijftiende eeuw aan het noodelijke eind van de weg aan de
oevers van de Ee verrees. In 1498 werd het naar de Tweebaksmarkt
verplaatst; het eerste deel van de naam betekent dan ook 'voormalig'.
De restanten van het klooster en de voorgangster van de huidige
straat zijn al afgebeeld op de kaart die [Jacob] Van Deventer rond
1560 maakte.
De lastige naam is
veelvuldig verbasterd: 1501 after alde Galileen; 1511 bij olde
Galilee; 1575 't Olde Galeien. Met ''t lijckpad van Oldegaleyen'
(1634) en het 'vloerd pad door de gebuirte' (1642) zal de huidige
straat bedoeld zijn.”
De website Herbarium Cataplasma meldt: “[In de Middeleeuwen] lag het klooster ten
Noorden van de stad. Inmiddels is Leeuwarden gegroeid en ligt deze
plek binnen de stadsgrenzen.Het klooster werd in 1472 gesticht door
de de edelman Tjomme Oenes Wiarda en zijn adelijke vrouw Ath Bonnema
op een stuk land aan de Ee. Tot twee keer toe werd het klooster
gebruikt door benden van de Saksische stadhouder om de stad te
belegeren. Daarop besloot men het klooster te verplaatsen naar een
plek binnen de toenmalige stadswallen, waar het veiliger lag.”
Ik hoef niet de stad uit,
om iets van een katholieke geschiedenis te vinden. Nu ik bezig ben
met een oriëntatie op het mogelijk kloosterleven, vallen me meer en
meer dingen op. Het is zoals met het uitzoeken van een nieuwe auto:
als je eenmaal een auto op het oog hebt, zie je er meer exemplaren
van rondrijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten